Super User

Integracja sensoryczna (SI)


- to proces, dzięki któremu nasz mózg otrzymując informacje ze wszystkich zmysłów dokonuje ich rozpoznania, segregowania i interpretacji oraz integruje je ze sobą i z wcześniejszymi doświadczeniami.

- to inaczej zdolność do rozumienia i porządkowania bodźców i informacji dostarczanych z otoczenia i z własnego ciała poprzez zmysły; umiejętność ta pozwala dziecku zrozumieć, jak funkcjonuje otaczający je świat i nadaje sens nieustannie docierającym zewsząd bodźcom.

Zaburzenia integracji sensorycznej mają miejsce, gdy mózg nie jest zdolny do prawidłowego odbioru i/lub przetwarzania bodźców zmysłowych. Mogą pojawić się wówczas trudności z nauką, zachowaniem, koncentracją uwagi, koordynacją, zaplanowaniem i wykonaniem własnych działań.
Problemy wynikające z zaburzeń integracji sensorycznej mogą w znacznym stopniu utrudniać codzienne funkcjonowanie dziecka. Dziecko może nie radzić sobie z panowaniem nad swoimi emocjami: nie słuchać opiekunów, uciekać, chować się przed ludźmi, reagować agresją, łatwo wpadać we frustrację.


Poniżej znajdują się sygnały, które mogą świadczyć o potencjalnych zaburzeniach sensorycznych dziecka:


• unika fizycznej bliskości i dotyku,

• lubi nosić tylko specyficzne rodzaje ubrań, przeszkadzają mu metki, rękawiczki, czapka, skarpetki lub buty,

• nie lubi brudzić rąk np. klejem, farbami,

• nie lubi obcinać paznokci, czesać się, myć zębów, myć włosów,

• nie zauważa zadrapań, czy siniaków spowodowanych upadkiem,

• lubi być mocno przytulane, lub samo mocno przytula się,

• podczas zabaw najchętniej skacze, uderza innych, przewraca się,

• ma kłopoty z równowagą, ze swobodnym poruszaniem się: często upada lub się potyka, obija się o meble,

• niepewnie wchodzi lub schodzi po schodach,

• kolorując, bardzo mocno dociska kredkę lub trzyma ją zbyt słabo,

• ma problem z czynnościami manualnymi jak np. zapinanie guzików, wycinanie, sznurowanie butów,
• nieprawidłowo trzyma ołówek, sztućce czy nożyczki,

• ma trudności w uczeniu się nowych umiejętności ruchowych (łapanie piłki, jazda na rowerze, hulajnodze, obsługa pilota),

• często i długo buja się na huśtawce i kręci na karuzeli,

• jest w ciągłym ruchu i wszędzie go pełno,

• unika huśtawek i karuzeli, ma chorobę lokomocyjną,

• nadmiernie razi je słońce, światło, mruży oczy,

• wpatruje się w słońce, świeci sobie latarką w oczy,

• pochłania je zbieranie okruszków, paprochów,

• cały czas trzyma coś w rączkach i tym porusza,

• hałasuje (krzyczy, rzuca przedmiotami, uderza nimi o siebie), głośno słucha muzyki, poszukuje głośnych dźwięków,

• źle reaguje na głośne dźwięki (np. odkurzacz, mikser, wiertarka), zatyka uszy,

• w głośnych miejscach staje się marudne, czy poddenerwowane,

• ma opóźniony rozwój mowy,

• unika nowych smaków, potraw, występuje wybiórczość jedzenia,

• jest wybredne pod względem konsystencji spożywanych pokarmów,

• ma tendencję do wypychania sobie ust jedzeniem,

• próbuje substancji niejadalnych np. chemikaliów,

• jest nadwrażliwe na zapachy, które mogą powodować odruch wymiotny, unika wypróżniania się, nie lubi przebywać w łazience, kuchni,

• poszukuje silnych zapachów, wącha ludzi, przedmioty, swoje wydzieliny,

• trudno mu się skoncentrować, doprowadzić czynność do końca, łatwo się rozprasza i porzuca zadanie,

• nie potrafi utrzymać porządku, ma trudności z planowaniem i przygotowywaniem potrzebnych przedmiotów i materiałów,

• dziecko jest pobudzone, nadruchliwe lub przeciwnie powolne i ospałe,

• łatwo wpada we frustrację, reaguje agresją,

• jest wybuchowe i impulsywne.


Jeżeli jakieś zachowania dziecka są niepokojące, warto udać się do specjalisty integracji sensorycznej, który zdiagnozuje i doradzi jak ćwiczyć z dzieckiem w domu, bądź zaproponuje terapię.


Celem terapii prowadzonej metodą integracji sensorycznej jest wzbogacenie zdolności mózgu do dostrzegania bodźców płynących z otoczenia, do odczytywania i zapamiętywania ich oraz opartego na tej podstawie świadomego działania. Terapia SI wspomaga rozwój układu nerwowego dziecka. Likwiduje lub zmniejsza nieprawidłowości w zakresie: postawy, koordynacji ruchowej, percepcji wzrokowej, percepcji słuchowej, funkcji poznawczych, Wpływa na poprawę sprawności w zakresie dużej i małej motoryki, koncentracji uwagi, poprawia funkcjonowanie emocjonalne, samoświadomość i samoocenę.

Terapia zaburzeń SI wygląda jak zabawa i odbywa się w pomieszczeniu specjalnie do tego przystosowanym - wyposażonym w odpowiedni sprzęt do stymulacji: różnego rodzaju huśtawki, hamaki, duże piłki, wałki, deskorolki, suchy basen, ściankę wspinaczkową itp. akcesoria.

SOSW w Ciechanowie dysponuje dwiema, w pełni wyposażonymi, salami do terapii zaburzeń przetwarzania bodźców sensorycznych. Sala doświadczania świata również jest dodatkowo wzbogacona w podwiesia do montowania sprzętów Si, więc stanowi trzecią bazę do terapii.

Zajęcia prowadzą wykwalifikowani terapeuci.

SI_1.jpg SI_2.jpg SI_3.jpg

SI_4.jpg SI_5.jpg